Eerste week overleefd!

De eerst week hebben we overleefd. Ik wilde al eerder een blog plaatsen, maar natuurlijk viel alles weg bij de laatste letter. Jeetje wat een indrukken allemaal! Teveel om op te noemen. Stonden we dan op Schiphol, even de koffers wegen dacht ik, nee hoor! mijn koffers waren natuurlijk te zwaar. 5 keer over geplaatst maar uiteindelijk zaten we dan in het vliegtuig. Dan besef je nog even goed dat je nu toch echt gaat. Ik kan niet meer terug. De eerste twee dagen waren we in een Bed and Breakfast in Nairobi. Prima verblijf. De volgende dag gingen we eerst naar een plaatsje waar ze sieraden maakte, bijzonder om al die mensen zo hard aan het werk te zien. Daarna waren de dieren aan de beurt, olifanten en giraffen. Dit is wel even anders dan Blijdorp. Mooi om te zien. 5 mei vertrokken we met z’n alle naar Rangala, het kleine dorpje waar ik de eerste periode stage ga lopen. Twee uur later waren we er dan. Dit was even iets anders dan Kisumu (de plek waar we eerst een paar dagen verbleven) Meteen komen alle kleine kiddo’s op je af. Natuurlijk til ik er meteen één op, en die raakte ik dus ook moeilijk kwijt. Het moment was aangebroken dat we ons huisje in gingen. Één lange gang met 5 slaapkamers een gezamenlijke woonkamer en keuken. Wauw, zo vies! Yakkes!!! Dit hield in dat we een paar uur later wel 3 uur lang een grote schoonmaak hebben gehouden. Ziet er een stuk beter uit, maar we doen het er mee. Ben blij met mijn eigen slaapkamertje en badkamer die fris zijn en er gezellig uit ziet. Lekker een Kim kamer:) Die middag namen we nog een kijkje in de Baby Home die hier op het terrein zit en het ziekenhuis. Hierna kon ik echt wel even huilen. Heftig. Tijd om te gaan eten met elkaar. Tosti’s stond op het menu voor die dag. Lekker op z’n Afrikaans. Later lagen we fris en uitgeput op ons bed. De volgende ochtend vroeg wakker van de herrie buiten. Heerlijk geslapen op mijn hunnebed, oké zo voelt het aan, maar no problem. We lagen weer gaar op de banken voor de verandering en ondertussen werd er een lamp gerepareerd die in stukken op de grond lag. Ook was het tijd om onze kleren te wassen. Staan we daar dan als een stelletje blanken onze was te doen buiten. Ondertussen staan er weer wat kids rondom ons en zie ik er één lekker een mier op eten. Tuurlijk, lekker doen meid, word je groot van. 7 mei. De eerste stage dag. Omdat de visums nog niet rond waren hielp ik een dagje op de Baby Home met Priscilla en Anouck. Ik heb er maar één woord voor: VERSCHRIKKELIJK. Nooit meer gelukkig. Alleen die lucht die daar hangt al. Was wel even schrikken dit. Meteen wat bedjes opgemaakt en er ligt een huge kakkerlak onder. Daarna ging ik de vloer dweilen. African way! Oude, vieze doek op de grond en lekker met je handen en een rechte rug over de vloer heen zwiepen. Ik werd vierkant uitgelachen maar ik deed het goed en snel. Eerste punt gescoord. Daarna gingen de kleine kinderen op hun potje en werden later omgekleed. Ging ik dan. Oké sommige hadden dus geen ondergoed aan. Zal wel normaal zijn hier dan. Even later gingen we met een stuk of 30 kinderen buiten spelen. Een plein met alleen maar stenen en 3 fietsjes. Nu begon het drama. Ze moeten plassen, maar shit ze hebben geen ondergoed aan. Cool dit. Alles dus nat. Nee was nog niet zo erg hoor. Even later zie je ze overal plassen en als het even lukt proberen ze hun eigen urine ook nog op te drinken. Wij denken dan: hey, wat dacht je van een schone broek? Uh nee joh, eerst even eten. En wat mogen ze eten. Lekker sompig brood met ienie mini visjes met de oogjes erin. Ach ik hoef het niet te eten. Laten we zo maar denken dan hé. Fijn dat die dag weer om is. Volgende dag. Ik mag beginnen op mijn vaste stage. De Girlsschool. Eerst mocht ik me even gaan voorstellen voor 500 meisjes. Sta ik daar als witte. 500 ogen op mij gericht. Verbazingwekkend ging dit nog best goed, ik had mijn zenuwen goed onder controle. Beetje jammer dat ze meteen verwachten dat ik computers en een kopieermachine meeneem. Sorry Mister Rambo. Paste er net niet bij in mijn koffer. Ging ik dan. De klassen rond. Hello student! Zo lief om te zien. Iedereen gaat voor me staan en zwaait. Ik lijk wel een koningin hier. Tijd om les te geven. Ja hoor, eerste dag, weet je wat, ga jij die ene klas maar even les geven want hun lerares is ziek. Zit ik dan tegenover 50 bruine koppies. Tja, en toen. Tellen, alfabet, hoofd- schouders- knie en teen aangeleerd, Anna Maria koekoek. Je moet wat. Dit was wel even een rotte situatie en iedereen hangt aan je. Mijn tatoeage op mijn arm is nu ook wel een ding. Iedereen kijkt ernaar. De leraren hier hebben het ook nog nooit gezien denk ik. Moedervlekken zijn ook een ding. Ze denken allemaal dat ik gestoken ben door muggen. Haha, grappig. In de middag ging mijn coach mee en gaf aan dat het vreemd was dat ik alleen les moest geven op de eerste dag. Begreep hij natuurlijk wel een beetje, tenminste in zoverre dat ik de hele middag ook alleen stond. Ben ik daar vast aan gewend toch. De kinderen vonden het volgens mij wel gezellig met mij. We gingen naar buiten. Nu met deze groep Anna Marie koekoek. Dit was een beter succes. Daarna heb ik nog zeker een dik uur naar kinderen zitten kijken die een dans aan het in studeren waren. In juni is er een wedstrijd waar verschillende scholen aan mee doen waar ze certificaat mee kunnen winnen. Dit was echt prachtig om te zien!!! Allemaal vrolijke meisjes aan het dansen en zingen. De middag was meer een succes voor mij. Dat was dus mijn eerste dag. Erg wennen maar ik heb er zin in. Veel indrukken dus maar ik heb het erg naar mijn zin. Ondanks de minder leuke dingen die je mee maakt heb ik het enorm naar mijn zin. Met de groep is het super gezellig en werken we goed samen. Ben er trots op dat het allemaal zo goed gaat, ook met mijn gezondheid. Heel fijn allemaal. Ik zie uit naar de rest. Nu hebben we weekend en gaan we naar Kisumu, de plek waar de andere 3 meiden zitten. Weekendje bij trekken en zwemmen gaat dit worden denk ik. Heerlijk, hebben we wel verdiend na een week vol indrukken hier in Afrika.